I’ve never care what tomorrow come I’ve care just only today that l have you!!!

วันพุธ, กุมภาพันธ์ 16, 2554

วันแห่งความรักที่แสนหวาน

"ดอกกุหลาบแทนความรัก"
   ก่อนอื่น!!! ต้องขอโทษผู้ติดตามด้วยน่ะก้าบที่ห่างหายไปนานเลย เพราะอยู่ในช่วงที่สอบพอดี เลยเตียนมตัวสอบกัน(เมา)มันไปเลย และได้มีโอกาสได้พักผ่อนพอสมควรแล้ว จึงเริ่ม Semester 2 สถานการณ์การเรียนที่ห้อง(Linguistics)อุณภูมิยังร้องเหมือนเดิม นักศึกษาต่างก็ขยันหมั่นเพียรกว่าเดิมทั้ง แขก อิรัก อเมริกัน และพี่ไทย เราน่ะ ก้าบบบ
   ช่วงนี้ก้ออยู่ในเทศกาลของความรักน่ะ โอ้ ว่าแล้วอิจฉาคนมีความรักจังเลย คงจะมีการฉลองกันอย่างสนุกสนาน ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ประเพณีของคนไทยเราพุทธก้อตามแต่มีคนที่รักเรารัก และคนที่รักเรา ก้อยังดีกว่ามีศรัตรูใช่หรือเปล่า อย่างไงแล้วก้อฉลองกันพอสมควรอย่าเกินเลยแล้วน่ะครับ เพราะทุกวันนี้เราจะรับวัฒนธรรมชาติตะวันตกมามากขึ้นทุกวัน แต่คนไหนไม่มีเพื่อน หรือ เหงาๆๆ ก้อมาทางนี้ได้ อิอิอิ__!!!
   จริงๆๆแล้ววันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันตายของนักบุญชาวโรมัน ที่โดนลงโทษจำคุกและตัดคอในที่สุด นาม ว่า Saint Valentine..เพื่อเป็นเกียรติประวัติแก่ท่าน บรรดาเหล่าชาวโลกจึงจัดให้เกียรติท่านยกย่องว่าวันนี้เป็นวัน ,,,แห่งความรัก,,,
   

วันพุธ, พฤศจิกายน 10, 2553

อินตระเดีย,,,In Love

       ขอกล่าวคำว่า สะ-วี-ดัด น๊ะก้าบ กับแฟนๆ(คลับ)และสวัสดีกับตัวเองด้วย มาพบกันอีกครั้งท่ามกลางความเหน็บหนาว ในค่ำคืนที่แสนอ้างว้าง เดี่ยวดาย กลิ่นอายความเหงาเริ่มเข้ามาเยือน ทำให้อดคิดถึงใครบางคนไม่ได้(พัดลม!!)ไง วันนี้จะกล่าวถึงมนต์เสน่ห์ของอินเดียว่าทำไมใครๆก้อมาอินเดีย?คนไทยทั้งพระและโยมต่างก็มาอินเดียตามจุดมุงหมายของตัวเอง บ้างมาเพื่อศึกษาต่อ(B.A,M.A.&Ph.D) ส่วนบางกลุ่มก็มาแสวงบุญปฏิบัติธรรมตามรอยบาทของพระพุทธศาสดาเป็นประจำทุกปี โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณองค์พระเจดีย์พุทธคยา
        เริ่มตั้งแต่เข้าสู่ฤดูหนาวมา ณ แห่งนี้ที่อินเดีย เป็นอีกประเทศหนึ่งที่คนไทยเลือกที่จะมาจาริกแสวงบุญโดยเฉพาะบ้านไทยเมืองพุทธเราที่มีธรรมะเป็นเครื่องหล่อหลอมจิตใจให้บริสุทธ์ ดังคำกล่าวที่ว่า "ครั้งหนึ่งในชีวิตชาวพุทธขอได้ไปกราบนมัสการสังเวชนียสถาน 4ตำบล ของพระพุทธองค์ก็คงตายตาหลับแล้ว" ปีนี้ก็เหมือนกันไม่น้อยหน้ากว่าปีที่ผ่านๆมามีชาวพุทธเรามาอินเดียกันเพิ่มขึ้นมาก เพราะในสมัยพุทธกาลอินเดียเป็นประเทศที่พระพุทธองค์ทรงโปรดเมตตาแสดงธรรมให้เหล่ามนุษย์และสัตว์ทั้งหลายได้หลุดพ้นความทุกข์ จากกิเลส เพื่อเข้าสู่พระนิพพาน คือจุดหมายปลายทางของความหลุดพ้น การมาแสวงบุญที่อินเดียนั้นนิยมมาฤดูหนาวเพราะเป็นช่วงที่อากาศดีที่สุด การเดินทางไม่ค่อยจะลำบากมากนักจะอยู่ในช่วงเดือน ตุลาคม-กุมภาพันธ์ ซึ่งผู้แสวงบุญอาจจะมาส่วนตัวหรือมากับคณะทัวร์ก็ได้ บางท่านที่มาหลายครั้งแล้วก็คงชินกับบรรยากาศแบบอินเดีย ส่วนบางท่านมาครั้งแรกก็ต้องบอกไว้เลยว่าทำใจหน่อย(เดี๋ยวก้อชิน) การเดินทางมานั้นเดี๋ยวนี้สะดวกสบายมาก ทั้ง เครื่องบิน รถไฟ รถยนต์ เพราะรัฐบาลอินเดียได้พัฒนาไปบ้างแล้ว ส่วนพุทธสถานที่ผู้แสวงบุญมากราบนมัสการนั้นจะอยู่ในรัฐพิหาร(Bihar)และรัฐอุตตรประเทศ( U.P. ) เป็นส่วนมาก เช่น เมืองพุทธคยา นาลันทา ราชคฤห์ ไวสาลี กุสินารา สาวัตถี สารนาถ พาราณสี และประเทศเนปาล ครับบบ
       ตอนนี้ผมเองก็อยู่ในช่วงของการเตรียมตัวสอบเครียดมาก!!! ผมเองเลยอยากเขียนคลายเครียดสักหน่อยแบบว่าคันไม้คันมือ เพราะอ่านแต่ภาษาอังกฤษจนรู้สึกว่าจมูกเริ่มโด่งขึ้น(เบล๋อยๆ) จะขอเขียนตามประสาเด็กนักเรียนนอก(นอกคอก)ก็แล้วกันครับ ที่มีโอกาสที่ดีไปกราบนมัสการสังเวชนียถาน 4 ตำบล มาแล้วตั้งๆ 3 รอบ (เจ๋งจริงๆ) จะเล่าถึงพุทธสถานที่ต่างๆสำคัญของแต่ละเมือง ในอินเดียแบบว่าเต็มใจเสนอในเรื่อง "หนีตามพระพุทธเจ้า" (คุ้นๆน่ะ)ไม่ได้เลียนแบบก้าบแค่คล้ายๆน๊ะ คุณไม่ต้องคิดอะไรมาก(กับผู้เขียน)ขอแค่คุณเตรียมใจ กาย และสองตาให้พร้อมที่จะอ่านมัน ไปด้วยกันไม่ต้องเจอตั๋วใดๆทั้งสิ้น ย้ำ! ขอแค่อ่าน พร้อมหรือยังครับ...ถ้าคุณพร้อมแล้วโปรดติตามตอนต่อไป.....

วันอังคาร, ตุลาคม 26, 2553

เมื่อลมหนาวพลัดผ่าน...

  ความฝันที่ยังไปไม่ถึง...

           หนาวๆๆ...จัง เขาบอกว่าความหนาวมักจะมาพร้อม "ความเหงา" จิงหรือเปล่า   น่า!!!ฟังดูแล้วน่าใจหายเพราะเราไม่มีหมอนข้างให้กอด(อิจฉาจังเลย)ไม่เป็นไร_ไงเราก็มีผ้าห่มไงก้าบ ตอนนี้อินเดียเริ่มหนาวมา 5  วัน แล้ว เพราะว่าอยู่ติดภูเขาหิมาลัย จึงหนาวไวและจะหนาวกว่าทุกปีที่ผ่านมา อย่างไงก้อเตรียมเสื้อผ้าให้พร้อมเพื่อสุขภาพของตัวเรา และที่สำคัญที่สุด ใกล้จะสอบแล้ว ประมาณเดือน ธันวาคม(โอ้ย!!!ไวจัง) จงเตรียมตัวเองให้พร้อมน่ะครับ สำหรับผมเองเป็นการสอบครั้งแรกซึ่งมาพร้อมกับความกดดันมากๆ(พอๆกับยิงจุดโทษ)เกี่ยวกันหรือเปล่าเนี้ย!   เป็นเหตุที่ต้องอ่านมากเพราะไม่รู้อะไรเลยจึงอ่านเยอะ เอ้า! ถูกไหมครับ ที่นี้สอบเขียนอย่างเดียว(อังกฤษ) ไม่มีกากบาทแบบตัวเลือกยากที่จะใช่ลูกมั่วได้ เหมือนทุกครั้ง อิอิ ฟังดูแล้วน่ากลัว แต่ผมว่าน่าลองน่ะ มันท้าทายดีก้าบ จะทำให้รู้ว่าเราน่ะ หมู่หรือจ่า สักที คงไม่มีอะไรจะเหนือความพยายามเราไปได้น่ะใช่ป่ะ? ไม่ได้กำลังใจจากคนอื่นเราก็ให้กำลังตัวเองแล้วกันเนาะ(บ้าหรือเปล่า) สู้ๆๆ ก้อ (Impossible Is Nothing)....ถ้าเราหยุดที่จะฝันต่อไป...เราก็จะไปไม่ถึงความฝัน